Likwidacji getta w okupowanym Krakowie

13 i 14 marca 1943 Niemcy przystąpili do ostatecznej likwidacji getta w okupowanym Krakowie. Rozkaz likwidacji wydał Wilhelm Haase, a akcję likwidacyjną nadzorował komendant niemieckiego obozu Plaszow, Amon Goeth.

Krakowskie getto było podzielone na dwie  strefy. W Strefie A osadzono Żydów ocenionych jako jako „zdolnych do pracy”. Około 6–8 tysięcy Żydów ze Strefy A zostało osadzonych w obozie pracy Plaszow. Żydzi ze Strefy B - czyli niezdolni do pracy, starcy, dzieci, chorzy, zostali zabici podczas akcji likwidacyjnej.

14 marca 1943 około 2000 Żydów zostało wysłanych do niemieckiego obozu Auschwitz Birkenau, gdzie 3/4 z nich zamordowano w komorze gazowej zaraz po przybyciu do "fabryki śmierci" w Birkenau.

Plaszow był niemieckim nazistowskim obozem pracy przymusowej (niem. Zwangsarbeitslager Plaszow des SS und Polizeiführers im Distrikt Krakau) funkcjonującym w okresie od października 1942 do stycznia 1944, a następnie przekształconym w obóz koncentracyjny (niem. Konzentrationslager Plaszow bei Krakau), działającym do stycznia 1945 na terenie okupowanego miasta Kraków. Szacowana ilość ofiar: 5 000 - 8 000