Porajmos - eksterminacja Romów i Sinti

W Międzynarodowy Dzień Romów pamiętajmy również o kilkuset tysiącach Romów i Sinti, którzy zostali zamordowani przez Niemców i kolaborantów podczas II wojny światowej.  

Cyganie, podobnie jak Żydzi w III Rzeszy, a następnie w krajach okupywanych, byli traktowani jako rasa niższa, którą należało unicestwić. W 1935 roku, na podstawie ustaw norymberskich, ich prawa zostały znacznie ograniczone. Romowie i Sinti byli także osadzani w niemieckich obozach koncentracyjnych, które funkcjonowały już od 1933 roku na terenie Niemiec oraz Austrii.

Po wybuchu II wojny światowej Romowie i Sinti byli deportowani i osadzani m.in. w gettach na terytorium okupowanych ziem Polski oraz Czech, jak i w obozach koncentracyjnych i pracy, które sukcesywnie były zakładane przez Niemców na podbitych terytoriach. W 1941 roku, po wypowiedzeniu przez Niemców wojny Związkowi Radzieckiemu, oddziały Einsatzgruppen wraz z kolaborantami przystąpiły do masowej zagłady żyjących tam Cyganów, którzy ginęli z Żydami w masowych egzekucjach na obecnych terytoriach Estonii, Łotwy, Litwy, Białorusi, Ukrainy, Rumunii. Od 1942 rozpoczęły się również masowe deportacje Romów i Sinti do obozów koncentracyjnych, oraz obozów zagłady natychmiastowej Kulmhof, Treblinka, Bełżec, Sobibór, Auschwitz Birkenau, a także do obozów koncentracyjnych w Jasenovacach (Chorwacja) oraz Transnistrii (Rumunia).

Porajmos, czyli eksterminacja Romów i Sinti przez III Rzeszę Niemiecką i ich kolaborantów, miała charakter ludobójstwa na masową skalę. Ustalenie ilości ofiar jest niemożliwe, ale według szacunków liczba ta mieści się w przedziale od 300 000 nawet do 600 000 ofiar, które zginęły poprzez zagazowanie, masowe egzekucje, w wyniku pseudomedycznych eksperymentów, a także na skutek głodu, chorób i fatalnych warunków panujących w obozach i gettach.